Flagi i pozostałe

Symbole Rzeczypospolitej Polskiej określa Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 28:
1. Godłem Rzeczypospolitej Polskiej jest wizerunek orła białego w koronie w czerwonym polu.
2. Barwami Rzeczypospolitej Polskiej są kolory biały i czerwony.
3. Hymnem Rzeczypospolitej Polskiej jest Mazurek Dąbrowskiego.
4. Godło, barwy i hymn Rzeczypospolitej Polskiej podlegają ochronie prawnej.
5. Szczegóły dotyczące godła, barw i hymnu określa ustawa. Otaczanie tych symboli czcią i szacunkiem jest prawem i obowiązkiem każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej
oraz wszystkich organów państwowych, instytucji i organizacji.
Ustawa z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej
Polskiej oraz pieczęciach państwowych (Dz.U. 1980 nr 7 poz. 18 art. 1 pkt. 2, z późniejszymi zmianami).
Polskie godło, barwy, flaga i hymn oraz znaki Sił Zbrojnych RP symbolizują niepodległość i suwerenność Rzeczypospolitej Polskiej oraz stanowią o naszej tożsamości narodowej.
Używanie tych symboli podkreśla znaczenie uroczystości państwowych i wojskowych. Prezentując je z powagą i oddając im należną cześć, zaświadczamy o naszym szacunku do wspólnego dobra, jakim jest Rzeczpospolita Polska. Jednocześnie podkreślamy więzy łączące nas z przodkami – twórcami historii i tradycji naszego Narodu, Państwa i Wojska Polskiego.

Pierwszy znany orzeł heraldyczny widnieje na pieczęci z 1224 r. księcia śląskiego Henryka II Pobożnego. Orzeł ten stał się pierwowzorem godła państwowego. Symbolizował godność rodu, był znakiem chwały i majestatu książęcego. Najstarszy wizerunek orła w koronie jako godła herbowego państwa polskiego widnieje na pieczęci majestatowej z 1295 r. króla Przemysława II. Od tego czasu korona na głowie Białego Orła umieszczonego w czerwonym polu tarczy symbolizuje – Królestwo Polskie. Od XVI do XVIII w. na piersiach orła „kładziono” inicjały imienia królewskiego lub umieszczano herby rodowe. W okresie piastowskim Orzeł Biały odgrywał rolę zarówno herbu władcy, jak i państwa. Zmiana nastąpiła po objęciu tronu przez króla Władysława Jagiełłę i podpisaniu unii polsko-litewskiej. Herb KrólestwaPolskiego został zespolony z herbem Jagiellonów i Litwy – Pogonią wyobrażającą srebrnego rycerza na białym koniu w czerwonym polu tarczy. Oba znaki – jako wspólny herb Rzeczypospolitej Obojga Narodów – zostały połączone w tarczy czwórdzielnej w krzyż – naprzemianlegle, z tym że Orzeł Biały został umieszczony w pierwszym (prawym górnym) polu tarczy. Herb ten przetrwał do upadku państwa polskiego w 1795 r. W okresie rozbiorów Orzeł Biały został skazany na polityczny niebyt.