Odznaka Pułk Ułanów Karpackich

Odznaka pamiątkowa Pułk Ułanów Karpackich

Jednostka powstała jako konny Dywizjon rozpoznania Brygady Strzelców Karpackich. Już jako pułk zmechanizowany pełnił rolę rozpoznawczą również w ramach 3 Dywizji Strzelców Karpackich. W 1943 roku jego miejsce w 3 DSK zajął Pułk Ułanów Podolskich, zaś karpatczycy trafili jako pułk rozpoznania do 2 Brygady Pancernej 2 Korpusu. Odznaka zatwierdzona w 1946 roku przedstawia tarczę wspartą na dwóch skrzyżowanych lancach ułańskich. Na tarczy zaś widnieją 2 palmy wsparte na półksiężycu. Nad tarczą znajduje się przyłbica rycerska, pod tarczą zaś wstęga z napisem Ułani Karpaccy
Pułk Ułanów Karpackich – oddział kawalerii i kawalerii pancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Początkowo pułk był formacją konną, a następnie zmotoryzowaną o charakterze oddziału rozpoznawczego Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich, która w brytyjskiej organizacji występowała jako grupa brygadowa (ang. Brigade Group). W listopadzie 1942 roku jednostka została przeformowana w pułk samochodów pancernych będący organicznym oddziałem rozpoznawczym 3 Dywizji Strzelców Karpackich. W maju 1943 roku jednostka została oddziałem rozpoznawczym Armii Polskiej na Wschodzie, a w lipcu tego roku – 2 Korpusu Polskiego, zachowując dotychczasową organizację według etatu pułku samochodów pancernych. Latem 1945 roku jednostka została przeformowana w pułk pancerny, pełniący rolę oddziału rozpoznawczego 2 Dywizji Pancernej, uzbrojonego w czołgi M4 Sherman. Pułk został rozformowany w lipcu 1948.

Wymiar przypinki 43X37 mm, zapięcie nakretka